Dun.

Fictiedossier 5

Titel: Dun

Auteur: Marjan Abeelen van
Uitgeverij: Gottmer
Jaar van uitgave: 2002
Aantal bladzijden: 101 bladzijden.

 

Eerste persoonlijke reactie:

Ik heb dit boek gekozen, omdat ik wou weten hoe een leven van een meisje in elkaar zit die onzeker is van zich zelf. Ik vond het een mooi boek, de gevoelens van de hoofdpersoon waren duidelijk en ik kon veel meeleven met de hoofdpersoon.

 

Samenvatting:

Lies is een meisje van vijftien jaar, ze is een beetje bollig en heel onzeker van zichzelf. Ze word veel gepest op school. Het word Lies allemaal teveel, ook thuis voelt ze zich niet altijd op haar gemak. Haar tweelingzusjes zeggen vak tegen haar dat ze dik is en veel eet. Lies fietst naar school voor de eerste schooldag, onderweg komt ze een meisje tegen (Patty) ze fietsen samen naar school. In de klas merkt ze al gelijk dat leerlingen roddelen over Lies, maar Patty probeert haar rustig te maken. Sinds dien is Patty haar beste vriendin. Lies wil afvallen, en Patty wil haar helpen met het afvallen. Lies probeert geen ongezonde dingen te eten, maar het is erg moeilijk voor haar. Ze krijgt erge eetbuien, en eet heel veel. Omdat ze veel eet, bedenkt ze zich om alles er weer uit te halen. Ze is alleen thuis en heeft veel gegeten, ze krijgt er spijt van en gaat naar boven en doet haar vinger in de keel. Vanaf die dag steekt ze elke dag haar vinger in de keel. Dat is natuurlijk heel erg, en Lies weet dat ook maar ze denkt dat ze niet anders kan afvallen. Natuurlijk weet niemand dat Lies elke keer wanneer ze heeft gegeten alles er weer uitkotst. Op een dag komt Lies, Jim tegen. Ze merken van elkaar dat ze elkaar een beetje leuk vinden. Ze gaan met de klas op kamp, Lies vind dit wel leuk maar ze is bang dat ze al het eten niet kan uitkotsen omdat ze dan nooit alleen is. Toch lukt het haar om alles wat ze eet er weer uit te kotsen. Maar op een dag gaat het mis. Lies is alleen in de kamer, en ziet een tas vol met snoep. Ze kan het niet laten, en eet alles op. Daarna rent ze naar de badkamer en kotst weer alles eruit. Wanneer ze weer de kamer inloopt ziet te Patty daar staan. Lies rent meteen weg en Patty rent achter haar aan. Ze weten nu dat Lies boulimia heeft. Ze praten er over en besluiten samen om het aan Lies’ ouders te vertellen. Nadat ze het hebben vertelt vonden de ouders en de tweelingzussen het heel erg. Ze hadden er erg veel spijt van dat ze haar nooit helpen en haar altijd afkraakten. Daarna beslist Lies zelf om naar een afkickkliniek te gaan. Haar ouders, tweelingzussen, Patty en Jim steunen haar heel veel. Daardoor krijgt Lies ook veel moed. Jim en Lies zijn een stelletje geworden, en beloven elkaar dat alles goed gaat komen.

 

Boulimia: Abnormaal groot hongergevoel, nadat je veel hebt gegeten kots je alles er weer uit.

Over de auteur:

Marjan Abeelen is op 6 december 1959 geboren in Rotterdam. Ze woont samen met haar man en heeft 2 kinderen een zoon en een dochter. Toen ze nog een klein meisje was, was ze al dol op schrijven. Toen ze 43 was schreef ze haar eerste boek ‘dun’ en later nog het boek ‘baby’. Ze heeft boulimia gehad en is er boven op gekomen.

 

Over het boek

1.      Op de voorkant van het boek staat een meisje, je kunt goed zien dat ze niet lekker in haar vel zit. Ze knipt haar haar eraf, daaraan kun je zien dat ze wil veranderen en niet blij is met zichzelf.

2.      Het boek gaat eigenlijk over Marjan van Abeelen zelf, omdat zij zelf ook boulimia heeft gehad.

3.      Huis van Patty: Daar leert Lies weer om goed te eten.

Londen: Daar komt Patty erachter dat het niet goed gaat met Lies.

Huis: Omdat ze het daar uitspuugt.

School: Ze word daar gepest.

De inrichting: Hier leert ze van haar probleem af te komen.

4.      Het boek is niet uit een ik vorm geschreven, maar je weet wel wat ze voelt en hoe ze denkt.

5.      Het heeft een gesloten eind want de problemen zijn wel opgelost, ze gaat naar de inrichting en Patty is nog steeds haar vriendin. Jim steunt haar nog steeds.

 

Leeservaring:

Onderwerp: Dit onderwerp spreek mij erg aan, ik vind het een heel mooi boek. Het verhaal is soms wel voorspelbaar.

Gebeurtenissen: Dit boek bevat genoeg gebeurtenissen om steeds maar door te lezen. Gelukkig heb ik zelf nog nooit zoiets dergelijks meegemaakt.

Personages: Ik kan mezelf goed verplaatsen in de hoofdpersoon. Ik heb heel veel informatie gekregen over de hoofdpersoon om het verhaal goed te kunnen begrijpen.

Taalgebruik: Dit boek is geschreven voor jongens/meisjes van onze leeftijd. Het taalgebruik was prima, precies goed voor onze leeftijd om het goed te kunnen begrijpen.

Bouw: De gebeurtenissen volgden logisch op elkaar.

 

Verwerkingsopdracht:

Vier andere titels:

Dik: Want Lies was eerst een beetje mollig, en meesten vonden dat ze dik was.

Verkeerde gedachte: Lies had een verkeerde gedachte, ze ging alles uitkotsen wat ze had gegeten.

Steun: In dit verhaal kan je goed begrijpen waarom steun belangrijk is, zonder steun was Lies niet zo ver gekomen.

Onzeker: Je snapt goed hoe iemand zich voelt als ze onzeker zijn.