Loverboy

Fictiedossier 1

Zakelijke gegevens:

Titel: Loverboy
Auteur: Theo Hoogstraten

Uitgeverij: Sjaloom
Plaats van uitgave: Amsterdam
Jaar van uitgave: 2003
Aantal bladzijden: Van bladzijde 7 tot en met 156

 

Eerste persoonlijke reactie:

Ik heb dit gekozen omdat er in Nederland nog steeds loverboys zijn, en ik wilde weten hoe het precies met loverboys gaat. Hoe het leven van hun eruit ziet en van het slachtoffer. In het begin van het boek vond ik het onbegrijpelijk, maar wel erg spannend. De gebeurtenis is droevig en zielig. Toen ik het boek aan het lezen was leefde ik mee met de hoofdpersoon. Ook zet het je aan het denken, bijvoorbeeld: ‘Hoe zou ik reageren als ik de hoofdpersoon was?’. Hen enige wat ik wel jammer vond is dat je kon voorspellen wat er ging gebeuren op een spannend moment.

 

Samenvatting:

De vriendinnen Floor, Joke, Ellen en Marlene staan op het schoolplein te kletsen voordat ze naar huis gaan. Dan stopt er een mooie BMW auto op de straat naast de schoolplein, met heel harde muziek op. De vriendinnen vragen zich af wie de jongens in de auto zijn en waarvan ze die mooie auto hebben. Floor, Joke en Ellen zeggen meteen dat ze die auto zeker niet eerlijk hebben verdiend en dat denken ze ook omdat de jongens allochtonen waren. Maar Marlene denkt daar niet zo over, ze haat discriminatie. De bestuurder stapt uit de auto en vraagt aan de vriendinnen of ze een vuurtje hebben, ook zegt hij dat hij Anwar heet. Floor, Ellen en Joke hebben de truc meteen door, dat Anwar ze probeert te versieren. Maar Marlene heeft het niet door. Anwar vraagt of een van de meisjes mee willen rijden en alleen Marlene wou dat wel, ze ging ook meteen mee. De rechercheurs Mart Frederiks (de vader van Jokve) en Tom Speelman onderzoeken de zaak naar het meisje dat dood in de badkuip van het hotel Breevoorts is gevonden. Mart heeft het er moeilijk mee, omdat het meisje waarschijnlijk dezelfde leeftijd heeft als zijn dochter Joke. Het blijkt dat het geen zelfmoord is. Wanneer ze aan de baas van het hotel vragen aan wie ze kamers verhuren, krijgen ze antwoord als Leisure Holding. De baas zegt dat ze vooruit betalen, maar haast nooit de namen van de gasten in het gastenboek schrijven. Mart vind het raar dat niemand het meisje mist en denkt dus dat de eigenaars van het hotel de Breevoorts er iets mee te maken hebben.

Marlene is ondertussen smoorverliefd op Anwar, ze krijg leuke cadeaus van hem. En hij doet heel erg aardig tegen Marlene. De volgende dag word Marlene weer opgehaald door Anwar. Hij rijd heel hard door de bochten, en Anwar moet iets ophalen van Amsterdam, dus rijd hij op vluchtstroken en rijd door rode stoplichten. Marlene vind het wel een beetje eng, maar vertrouwd Anwar wel. Vervolgens gaan ze toch niet naar Amsterdam, Anwar neemt Marlene mee naar zijn appartement. Marlene vind het een hele mooie appartement en ziet een luxe bad. Ze wil de bad meteen uitproberen, dat mag ook van Anwar.

Wanneer Marlene de bad in gaat, gaat Anwar pizza’s halen. Opeens komt er een vreemde vrouw binnen, ze zegt dat ze de zus van Anwar is en dat ze Ebru heet. Marlene vond haar wel een beetje raar, ze kleedde zich uit en kwam ook in bad. Ze gaf Marlene een drankje, wat heel zwaar was. Vervolgens viel Marlene flauw. Toen ze wakker werd, kwam ze er achter dat Ebru express haar een zware drankje gaf en wou naar huis. Ze voelde zich niet meet veilig.

Mart vond het nog steeds raar dat er nog steeds geen ouders waren die hebben opgegeven dat ze hun meisje missen. Ze moeten snel de dader vinden voordat er meer slachtoffers vallen. Wat Marlene niet weet is dat Anwar, Fouad en Erbu handelen in opdracht van een crimineel. En diegene is de echte eigenaar van het appartement. Die heeft onder de naam van Leisure Holding in het hotel Breevoort een dubbele kamer ingericht, waar ze via doorkijkspiegels opnames maken van seksuele avontuur. Anwar en Fouad proberen het vertrouwen te winnen van jonge meisjes door ze cadeaus te geven en te versieren, die zij vervolgens door sturen naar het prostitué van hun opdrachtgever.

Anwar stuurt rozen naar Marlene, ze besluit heb persoonlijk te bedankten.

Ze gaat naar Anwar’s appartement, wanneer ze voor de deur staat hoort ze harde muziek en doet er een meisje de deur open. Ze zegt dat ze Anwar niet kent en gooit de deur dicht. Die nacht dat dit was gebeurt komen er ambulancemedewerkers na een anonieme melding van iemand in het appartement. Ze zien het lichaam van het meisje in de lift. Ze brengen haar naar het ziekenhuis, ze had alcohol en pillen gehad waardoor ze was flauwgevallen. De vijftienjarige Natascha Stelling, de vriendin van Fouad en tegelijkertijd een meisje van Marlene’s school.

Ook dit onderzoeken Tom en Mart. Mart vermoed dat het dezelfde dader is als van het meisje in het hotel, omdat ze ook een kaartje van Leisure Holding in haar zak heeft. In de avond thuis zegt Joke tegen zijn vader dat Marlene daar ook wel is. Mart belt Marlene op en zegt dat ze op moet passen voor Anwar en Fouad. Marlene vind dat niet zo raar, want op school vertelde Samir dat Anwar eigenlijk Achmad heet en dat hij een slechte Marokkaan is. Marlene heeft er genoeg van en wil zelf onderzoeken wat eigenlijk de waarheid is. Ze vraagt aan Meryem of ze weet waar Achmad woont. Ze regelt het adres en gaat er naartoe. Het is een flat, de kinderen die op de gangen aan het rennen zijn zeggen dat de lift het niet doet. Dus moet Marlene lopen. Wanneer ze voor de deur staat belt ze aan en Fouad doet open. Marlene vraagt met opzet: ‘is Achmad thuis?’ Fouad zegt dat hij in de kelder bezig is met de auto, hij zegt ik breng je er wel. Ze gaan in de lift en Marlene vraagt of de lift het wel doet. Fouad grijnst. Ze stappen in, maar Marlene voelt zich niet veilig. Ze wil weggaan maar Fouad laat dat niet toe. Hij trekt haar mee naar de kelder, en sluit haar op. Ze pakt haar mobieltje en belt Mart, ze zegt dat ze haar hebben opgesloten en vraagt om hulp. Maar haar mobieltjes accu was bijna leeg, dus verstond Mart niet goed wat Marlene zei, toen viel haar mobiel uit. Fouad kwam weer langs bij Marlene in de kelder, en laat haar een naaktfoto zien van Marlene zelf. Marlene merkt dat, dat een foto in het appartement was toen ze buiten bewustzijn was. Fouad dreigt Marlene om de foto op internet te zetten of naar haar ouders te sturen als ze hem niet helpt bij de politie om mee te liegen. Via Samir komen Tom en Mart aan het adres van Achmad’s echte huis, en gaan daar ook heen. Fouad wou vluchten toen hij de twee politie’s in de deuropening zag, maar dat mislukte. Ze namen hem mee naar het politiebureau en Fouad bekent in opdracht samen met zijn broer meisjes af te leveren bij het hotel Breevoort. Fouad moet Marlene bevrijden.

Wanneer Marlene weer thuis is gaat ze douchen en loopt naar haar kamer, ze ziet dat ze een sms’je heeft ontvangen. Ze leest haar sms’je:

Kan niet stappen vanavond. Sorry.

Ik leg het je wel uit. Zelfde afspraak,

Zelfde tijd volgende week?

Ik verlang heel erg naar je,

Liefs,

Anwar.

 

Over de auteur:

Theo Hoogstraaten werd op 9 juli 1948 in Mijdrecht geboren. Na de middelbare school ging hij naar de Pedagogische Academie. Hij was onderwijzer aan een basisschool en studeerde daarna M.O. Nederlands en geschiedenis. Theo ziet het schrijven als hobby, daarom schrijft hij meestal in zijn vakanties. Theo vind het belangrijk dat een verhaal spannende gebeurtenissen heeft, en over onderwerpen gaat waarin jongeren vanaf ongeveer twaalf tot vijftien jaar zichzelf kunnen herkennen

 

Over het boek:

  1. Je ziet een meisje in bad. Zij is in het verhaal vermoord door de loverboy en daarna in de bad gezet.
  2. Nee, hij word aan niemand overgedragen.
  3. Amsterdam, omdat daar de meeste loverboys voorkomen.
  4. Uit de oog van de schrijver, want in de tekst word gezegd Marlene zei dit en nooit wat Marlene in zichzelf dacht.
  5. Open einde, want de schrijver verteld niet wat er verder gebeurt met de loverboys, het hotel, en het appartement van Martin.

 

Leeservaringen:

Onderwerp.

Toen ik dit boek had gekozen kon ik me al wel een beetje voorstellen waar het over zou gaan. En het is ook echt uitgekomen wat ik van tevoren had gedacht. Ik ben aan het denken gezet door het verhaal, omdat elk meisje smoorverliefd kan worden en er alles aan doet om de jongen te kunnen zien. Zo word je erin gesleurd. Het onderwerp word wel goed uitgewerkt, maar bij sommige stukken verwacht je meer uitleg en dat komt dan niet.

Gebeurtenissen.

Het verhaal bevat genoeg gebeurtenissen om het te blijven boeien, bij elke hoofdstuk kwam er een klein gebeurtenis bij. En zo werd het steeds spannender. De gebeurtenissen zijn geloofwaardig, want ik weet dat er zulke dingen nog steeds gebeurt in Nederland. Wat wel jammer was, was dat je kon voorspellen wat er na een gebeurtenis kwam dat maakte het wat minder spannend.

Personages.

Ik zette mijzelf steeds in de schoenen van de verhaalpersonen, en ging denken hoe ik zou reageren als mij het zelfde was overgekomen. Dat is best heftig.

Bouw.

De gebeurtenissen volgden logisch op elkaar.

 

Taalgebruik.

Het was geen moeilijke boek. Ik zelf vond het einde niet zo mooi, want er word niet verteld wat er uiteindelijk met iedereen die in de probleem zat gebeurde. Het verhaal was makkelijk om te lezen, er zaten niet veel moeilijke woordjes in.

 

Verwerkingsopdracht.

Ander slot aan het verhaal:

Met tegenzin draaide Marlene de warmwaterkraan dicht. Ze liep naar haar kamer, en was erg blij dat ze weer thuis was. Frits en haar moeder sliepen al, ze maken zich ook nooit druk om Marlene. Als ze helemaal niet thuis zou komen had het hen niet eens geboeid. Ze zag op haar mobiel dat ze een sms-je had gekregen, er stond in Kan niet stappen vanavond. Sorry.

Ik leg het je wel uit. Zelfde afspraak,

Zelfde tijd volgende week?

Ik verlang heel erg naar je,

Liefs,

Anwar.

Ze verwijderde het sms-je, en werd opeens weer verdrietig, ze ging op haar bed zitten en keek naar de andere kant van haar kamer. Daar lagen de bloemen die ze van Achmad had gekregen nog steeds in een emmer. Ze besloot om ze weg te gooien, eerst deed ze haar pyjama’s aan en liep naar beneden. Naar de tuin, en gooide de bloemen in de groene bak. Toen ze naar boven liep, zag ze haar moeder staan op de trap. Wat doe je nog zo laat Marlene? Vroeg ze. Marlene werd een beetje boos, omdat haar moeder altijd alleen maar negatief praat. Ze antwoordde: Dat boeit jou toch niet, als het jou had geboeid wist je wat ik de laatste weken allemaal heb meegemaakt! Boos liep ze naar haar kamer, haar moeder keek haar verbaast achterna. De volgende ochtend kwam de moeder van Marlene haar wakker maken. Vaag, dat doet ze anders nooit dacht Marlene. Waarschijnlijk was de moeder nieuwsgierig geworden naar wat er was gebeurt de laatste paar weken.

Nadat Marlene alles had verteld moest de moeder huilen. Ze haatte zichzelf hoe gemeen ze kon zijn, hoe kan ik mijn dochter dit aangedaan hebben dacht ze. Hoe heb ik dit laten gaan, ze voelde zich niet meer goed. Na een week ging alles stap voor stap beter. Fouad, Achmad, Ebru en Martin waren opgepakt. En het hotel Breevoort ging failliet. Marlene’s moeder en Frits gingen scheiden. Marlene en haar moeder gaan verhuizen, samen in een huis wonen en met alles opnieuw beginnen. Nieuwe vrienden en vriendinnen. Een hele nieuwe start samen met haar moeder..